20.2.12

i'm broke, it's oke.

Σημερα, επ'αφορμη κ την ενασχοληση μου τον τελευταιο καιρο με τον τομεα του make-up, θα σας παρουσιασω ενα απο τα ατομα τα οποια θαυμαζω και με κανουν να ελπιζω ακομη για το ανθρωπινο ειδος. Το ονομα της ειναι Talia Joy (καλα δεν ορκιζομαι οτι ειναι το πραγματικο της ονομα). ειναι 12 χρονων, πασχει απο καρκινο, τον οποιο πολεμα σθεναρα, παρα το μικρο της ηλικιας της, τα τελευταια 5χρονια και παρολο τις αντιξοοτητες διαπρεπει ως ανερχομενη make-up artist.
Επιστρατευσε ολες τις παιχνιδιαρικες-χαριτωμενες ιδεες τις και τις υλοποιησε μεσω του make-up. Προφανως, η ασθενεια της και το ατριχο κεφαλι της, ως συνεπεια αυτης, ηταν ενα απο τα κριτηρια που την ωθησαν στο να την προσεξει ο κοσμος του ιντερνετ απ'οπου και αναδειχτηκε, ομως ο κυριος λογος ηταν τ'οτι αντιμετωπισε την ασθενεια της ψυχραιμα τρεπoντας τηv παραλληλα προς οφελος της (οσο τρελο κ αν ακουγεται αυτο). Περασε ενα μηνυμα, ισως αυτο της ζωης, το οποιο και αξιζει να εισακουστει. Αυτος ειναι κ ο λογος που η μιση σημερινη αναρτηση ειναι αφιερωμενη σε αυτην...διοτι η αλλη μιση...πφφ, σας το αφηνω για αργοτερα ()


Ηρθε η ωρα ομως να σας μεταφερω τα "αριστουργηματα" (το θετω σε παρενθεση διοτι δεν εχω οντως κατασταλαξει αν ειναι. ισως οφειλεται ο ενθουσιασμος της 1ης εβδομαδας.) τα οποια ο Jeremy Scott παρουσιασε προ 5ημερων στην εβδομαδα μοδας της νεας υορκης. Με πολυσυνθετες αναφορες στα '90s, με αυτοκολλητα Lisa Frank και με τους Simpsons να κατακτουν την πασαρελα (την οποια στην ουσια εχουν κατακτησει προ πολλου) καταφερε να κανει παλι το θαυμα του και εμενα να πεθαινω να τα αποκτησω. Η αληθεια ειναι πως οι tumblr τασεις αποτυπωνονται στα ρουχα του. Επισης ενα φοβο μου τον δημιουργησε καθως παρακολουθουσα το show του μιας και ετρεμα στην ιδεα οτι απο στιγμη σε στιγμη θα εμφανιστουν οι spice girls και θα αρχισουν να τραγουδανε. ΕΥΤΥΧΩΣ για μενα δεν συνεβει κατι τετοιο.

Jeremy Scott Fall 2012:


































-φιλικα g.

11.2.12

pray for your sins right under the glass disco ball

το να το παιζεις ρωσος τραγουδωντας ρα-ρα-ρασπουτιν, φορωντας ushanka και διαβαζοντας συγχρονως ενα βιβλιο για τη μαυρη μαγεια στις μερες μας μπορει να ακουγεται τρελο αλλα ειναι το συνηθισμενο 20λεπτο του μαλακα που βαριεται. αλλα οχι δεν κυκλοφορουσα με το ushanka στο κεφαλι, προτιμησα το πουλοβερ με τους ασπρομαυρους ρομβους.



το κραγιον ηταν λευκο δεν φταιω εγω που φαινεται ολιγον θαλασσι.

-φιλικα g.